Deze keer neem ik jullie mee naar China. Daar begint de liefdesreis van Hugo en Gloria, in de zomer van 2014. Het décor: de metro van Shanghai, lijn 8. Plotseling stopte de metro - hij ging niet verder dan de halte Dashijie. Iedereen moest uitstappen. Waarom? Een raadsel voor Hugo. Dit had hij nog niet eerder meegemaakt in Shanghai, waar hij een tijdje woonde en werkte. Aan een wildvreemde medepassagier vroeg hij waarom de metro niet verder reed. In haar beste Engels probeerde Goria (de wildvreemde passagier) dat aan hem uit te leggen. En opeens kreeg ze de slappe lach. Op dat moment werd Gloria verliefd op Hugo, weet ze achteraf. Hij raakte iets in haar, hij had iets speciaals. Was het zijn sexy kin?
Hoe dan ook, het zaadje was geplant. Want... ook bij Hugo gebeurde er iets. ‘Goh, zij is écht leuk’, dacht-ie. Hij vroeg haar Wechat nummer – een soort WhatsApp. In Nederland zouden we daar niet zo scheutig mee zijn, in China doet niemand daar moeilijk over.

Ze blies hem hélemaal omver

Het prille begin van hun liefdesverhaal. Een beetje daten, af en toe een berichtje, koffiedrinken. De eerste dates waren heel onwennig, het stel had even een aanloopje nodig. Naarmate ze elkaar vaker zagen, werden hun ontmoetingen steeds meer ontspannen. De communicatie was krakkemikkig, maar dat nam Hugo voor lief. Hij vond Gloria écht heel erg leuk en voelde zich senang bij haar. Haar vrolijke, open, enthousiaste karakter en haar onbevangenheid spraken hem heel erg aan. ‘Ze is zó puur’ - hij barstte zowat uit zijn voegen toen hij mij over haar vertelde, in de aanloop naar hun huwelijk.
Hugo’s verjaardag, 1 november 2014. Gloria blies hem hélemaal omver, toen ze met cadeautjes voor de deur stond. Totaal onverwacht - officieel hadden ze immers nog helemaal niets. Tot die eerste kus – na hun vijfde date. ’s Avonds onder een prieeltje in Jing’an Park in Shanghai. Een romantischer décor is niet denkbaar. Hun boyfriend/girlfriend-status was een feit.
‘Let’s give it a try’, zei Hugo tegen Gloria – superromantisch. Hij bedoelde natuurlijk: laten we het officieel maken – voor elkaar gaan en er écht iets van maken. Dit gebrek aan romantiek schrok Gloria niet af, integendeel. Want: tot over haar oren. Het verliefde stel leerde elkaar steeds beter kennen, hun communicatie verliep steeds soepeler. En ze vonden elkaar steeds leuker!

Olifant in de porseleinnkast

Cultuurverschillen tussen China en Nederland cq Europa zijn er natuurlijk wel degelijk. Tel daarbij ook de Aziatische en Europese aard… Over-en-weer snapten Hugo en Gloria dingen soms niet van elkaar. Zo is Azië bijvoorbeeld heel bijgelovig. De logica daarvan ontging Hugo. Als nuchtere Hollander keek hij naar Chinese wijsheden. Resultaat: de bekende olifant in de porseleinkast – keihard kwam hij soms binnen. En daarnaast: Nederlanders kunnen heel direct zijn, Chinese mensen zijn exact het tegenovergestelde. Een direct antwoord krijg je niet als je iets vraagt. En dat was lastig voor Hugo. Want dat vergt geduld en laat geduld nu niet zijn sterkste eigenschap zijn... Ze botsten dus regelmatig, maar die botsingen waren allemaal wel terug te voeren op cultuurverschillen. Zo vindt Gloria het bijvoorbeeld heel belangrijk wat anderen van haar denken. Terwijl Hugo vindt dat zij zich daar niets van moet aantrekken. Haar puurheid en onbevangenheid zijn haar grootste kracht.
Inmiddels hebben onze tortelduifjes hun liefdesnestje in Nederland gebouwd. In de zomer van 2019 gaven ze elkaar hun jawoord, in de bomvolle kapel van kasteel De Haar. Tot Gloria’s grote vreugde waren haar ouders én haar beste vriendin uit China overgekomen. Een sprankelende, liefdevolle ceremonie – Hugo en Gloria stráálden en ook hun gasten genoten. Mijn speech werd in het Chinees vertaald door een goede vriend van het stel die getrouwd is met een Chinese. Gloria voelt zich hier thuis en spreekt inmiddels al een aardig woordje Nederlands. Als de terrassen weer open zijn, gaan wij samen wéér heerlijk proosten op hun geluk! Hun review lees je hier (even naar beneden scrollen).