De bruidstaart

Wist je dat de bruidstaart zoals we ‘m nu kennen van origine is bedacht in Engeland, in de 18^e eeuw? In Nederland beleefde deze klassieke Engelse bruidstaart eerst in 1901 zijn première, bij het huwelijk van koningin Wilhelmina - de oma van prinses Beatrix. En pas halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw kozen steeds meer bruidsparen voor de klassieke Engelse bruidstaart met drie lagen. Nu zien we een grote variëteit, van eenvoudig strak (naked of semi-naked) tot uitbundig versierd met fruit en/of eetbare bloemen en zelfs planten, of voorzien van een marmer look of dripping. Zo’n eye catching bruidstaart met topper is anno nu vrijwel niet meer weg te denken bij een huwelijk. Alhoewel... een mooie sweet table wint ook aan terrein.
De geschiedenis van de bruidstaart zou teruggaan tot de Romeinen. Zij gebruikten een soort koek die boven het hoofd van de bruid werd verkruimeld. Een vruchtbaarheidssymbool en offer tegelijk – de goden werd verzocht de bruid te zegenen met veel kinderen.
In Nederland, in de middeleeuwen en later, werd ook wel een koek/taart gebruikt, eveneens als vruchtbaarheidssymbool. De gasten kregen vaak een stuk mee om ze te laten delen in het geluk van het paar. In de Engelse traditie speelde brood een belangrijke rol. Daar was het gebruikelijk om zoete broodjes boven het hoofd van de bruid te verkruimelen. Dit zou het nieuwbakken echtpaar geluk, fortuin en veel kinderen brengen. De broodjes werden door de gasten zelf meegenomen, want (dit geldt nog steeds) een bruid die haar eigen taart/broodjes bakt, staat een ongelukkig huwelijk te wachten. Aan het eind van het feest bestrooiden de gasten het bruidspaar met tarwe. Dat stond voor groei en vruchtbaarheid. Onze traditie van het gooien met rijst komt daar waarschijnlijk vandaan. Vandaag de dag mag er bij trouwlocaties niet meer worden gestrooid met rijst. Dat trekt ongedierte aan en zorgt voor gladheid. Gelukkig is strooien met 100% biologisch afbreekbare confetti een mooi alternatief. Strooibare liefde, hoe leuk is dat?